Συμμετοχή...

Blogs...
Web 2.0...
wikis...
social networks...
open source...

Όλα αυτά μας δίνουν την (ψευδ)αίσθηση της συμμετοχής και του ελέγχου...
Είναι έτσι?
Ή απλά είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος για να ξεχνιόμαστε...?

Ένας χρόνος μετά...!

Ένας χρόνος μετά...Ένα master επιπλέον...και τι άλλο...?

Πριν από ένα χρόνο περίπου έγραφα το τελευταίο μου post και εγκατέλειπα τη μαμά πατρίδα για άλλα μέρη, να δοκιμάσω την τύχη μου σε ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα!Ωραία ήταν η εμπειρία, δεν λέω, έμαθα πολλά!Αλλά ομολογώ ότι μου έλειψε και η Ελλαδίτσα μας!!

ΟΚ, όχι όλα αλλά τα περισσότερα!

Ας πούμε ένα χρόνο έλειψα και κανείς δεν είπε σε αυτήν την κυρία που γράφει κάθε μέρα στα Νέα, την κ. Πόπη Διαμαντάκου, ότι η κακία πλέον δεν πουλάει...Ελάχιστες είναι η φορές που έχω διαβάσει άρθρό της και δεν κράζει κάποιον...Σήμερα ας πούμε έχει στο στόχαστρό της τη Madonna, η οποία λέει επιβεβαιώνει τις κοινωνικές προκαταλήψεις...Σωστά...Γιατί όλοι αυτοί που "χτυπιόντουσαν" στους ρυθμούς των τραγουδιών της, ΕΚΕΙΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΧΤΥΠΗΜΑΤΟΣ, σκέφτονταν την κοινωνία (ώρα μηδέν!).ΕΛΕΟΣ κ. Διαμαντάκου μου!ΕΛΕΟΣ!

Έχετε αλήθεια σκεφτεί ποτέ την πιθανότητα να περνάνε απλά καλά και να μην νοιάζει κανέναν τι κρύβεται πίσω από την....κουρτίνα....?
Και ναι, μαγκιά της που είναι 50 και χοροπηδάει σαν το κατσίκι...
Και ναι, ακόμα μεγαλύτερη μαγκιά θα ήταν αν το κάνατε και εσείς... Τότε ΙΣΩΣ να είχατε δικαίωμα να κράξετε...

Αλλά...
Όσα δεν φτάνει η αλεπού...