Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος..

Είναι πολύς ο καιρός που έχει περάσει...Αφορμή να το ξαναπιάσω, ένα μάθημα που πρέπει να κάνω...Για τι άλλο...; Για τα ιστολόγια!!!

Όταν πρωτοέκανα εγώ blog ήταν ελάχιστα γνωστό σαν εργαλείο..Το έκανα σαν εργασία στη σχολή και μάλιστα τον κοιτούσαμε τον καθηγητή σαν τρελό που μας έλεγε να κάνουμε τέτοιο πράγμα!

Και τώρα...Όλοι έχουν και από ένα...Μπορεί και δύο...Είναι must!Είναι..."θεϊκό" να μπορείς να λες ότι θέλεις και να μη σε ελέγχει κανείς....Καταπληκτικό...

Και όμως...υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν πώς να κάνουν ένα blog, που δεν ξέρουν πώς να ανοίξουν ένα word και να το επεξεργαστούν, που δεν ξέρουν πώς να διαβάσουν αγγλικές οδηγίες...

Αυτά τα παιδιά είναι στο πανεπιστήμιο...

Το blog δεν είναι αντικειμενικό παράδειγμα, αλλά δεν απαιτεί και διδακτορικό για να το φτιάξεις..Χρειάζεται απλά να ξέρεις να διαβάζεις τι λέει στην οθόνη...

Απλά....

Συμμετοχή...

Blogs...
Web 2.0...
wikis...
social networks...
open source...

Όλα αυτά μας δίνουν την (ψευδ)αίσθηση της συμμετοχής και του ελέγχου...
Είναι έτσι?
Ή απλά είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος για να ξεχνιόμαστε...?

Ένας χρόνος μετά...!

Ένας χρόνος μετά...Ένα master επιπλέον...και τι άλλο...?

Πριν από ένα χρόνο περίπου έγραφα το τελευταίο μου post και εγκατέλειπα τη μαμά πατρίδα για άλλα μέρη, να δοκιμάσω την τύχη μου σε ξένα εκπαιδευτικά ιδρύματα!Ωραία ήταν η εμπειρία, δεν λέω, έμαθα πολλά!Αλλά ομολογώ ότι μου έλειψε και η Ελλαδίτσα μας!!

ΟΚ, όχι όλα αλλά τα περισσότερα!

Ας πούμε ένα χρόνο έλειψα και κανείς δεν είπε σε αυτήν την κυρία που γράφει κάθε μέρα στα Νέα, την κ. Πόπη Διαμαντάκου, ότι η κακία πλέον δεν πουλάει...Ελάχιστες είναι η φορές που έχω διαβάσει άρθρό της και δεν κράζει κάποιον...Σήμερα ας πούμε έχει στο στόχαστρό της τη Madonna, η οποία λέει επιβεβαιώνει τις κοινωνικές προκαταλήψεις...Σωστά...Γιατί όλοι αυτοί που "χτυπιόντουσαν" στους ρυθμούς των τραγουδιών της, ΕΚΕΙΝΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥ ΧΤΥΠΗΜΑΤΟΣ, σκέφτονταν την κοινωνία (ώρα μηδέν!).ΕΛΕΟΣ κ. Διαμαντάκου μου!ΕΛΕΟΣ!

Έχετε αλήθεια σκεφτεί ποτέ την πιθανότητα να περνάνε απλά καλά και να μην νοιάζει κανέναν τι κρύβεται πίσω από την....κουρτίνα....?
Και ναι, μαγκιά της που είναι 50 και χοροπηδάει σαν το κατσίκι...
Και ναι, ακόμα μεγαλύτερη μαγκιά θα ήταν αν το κάνατε και εσείς... Τότε ΙΣΩΣ να είχατε δικαίωμα να κράξετε...

Αλλά...
Όσα δεν φτάνει η αλεπού...

Κάτι έχει κάτσει στραβά...

Σίγουρα κάτσει έχει κάτσει στραβά στον κόσμο!Δεν το πιστεύετε?Αφού γύρω μας γίνεται χαμός και εμείς νομίζουμε ότι μπόρα είναι και θα περάσει...

Έχει καεί όλη η Ελλάδα...ΟΛΗ όμως!Μέχρι και στη Φλώρινα πήρε φωτιά που δεν έχει πάρει ποτέ...
Επίσης, με μία μικρή βροχούλα, όλος ο κόσμος γίνεται ποτάμι και θέλεις βάρκα για να πας να πάρεις ψωμί...
Οι άνθρωποι που μας κυβερνούν πάνε από το κακό στο χειρότερο και εμείς συνεχίζουμε να τους ψηφίζουμε...Δεν στενοχωριέμαι καθόλου που θα είμαι στην Αγγλία την ημέρα (και την επόμενη) των εκλογών...!!!

Και επειδή έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα, στα ελληνικά πανεπιστήμια επανέρχεται η συζήτηση για καταλήψεις...Δεν βάλανε μυαλό, δεν μάθανε από αυτά που τραβάμε εμείς τώρα και θέλουν να τα κάνουν χειρότερα...
Και μέσα σε όλα αυτά έχεις και την κάθε μία κυράτσα που έτυχε και μπήκε σε μια εφημερίδα με μέσο να σχολιάζει τα πάντα και τους πάντες!Και είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα...

Όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει!Για να μπει κάποιος μέσα στα πανεπιστήμια να δει από την καλή και από την ανάποδη τι παίζει μέσα και μετά να βγει να πει την άποψή του!Γιατί, ναι!Δημοκρατία έχουμε και ο καθένας λέει ότι θέλει!Αλλά ας υπάρξει και η δυνατότητα αντιλόγου από αυτούς που ξέρουν και πληρώνουν τα σπασμένα!Γιατί πολύ εύκολα κάθεσαι μπροστά από ένα Mac και κάνεις επανάσταση στην ελληνική παιδεία.

Μεθαύριο θα πάω στη σχολή να παρακαλέσω να μου περάσουν το ένα μάθημα που περίμενα να δώσω ένα χρόνο και το έδωσα τον Ιούνιο και θα περαστεί τον Οκτώβρη...Δεν είμαστε καλά...

Ας γράψω και κάτι σχετικά με τον νέο τίτλο...

Έχω ξανασχοληθεί παλαιότερα με το θέμα "Όλοι γινόμαστε δημοσιογράφοι, αν ξέρουμε να γράφουμε..." αλλά τώρα τελευταία το κακό έχει παραγίνει...

Φταίει βέβαια και αυτή η νέα μόδα...Πώς τα λένε να δεις...????Νομίζω blogs...
Ποιος ήξερε μέχρι πριν από τρία χρόνια τι είναι?ΚΑΝΕΙΣ!Σας το λέω εγώ που το σπουδάζω το αντικείμενο!Και εγώ κατά τύχη και μάλλον υποχρεωτικά το γνώρισα όταν έπρεπε να το ξεκινήσω για μια εργασία στη σχολή!Άσχετα αν μετά κόλλησα και συνέχισα να γράφω!Βέβαια, δεν ασχολήθηκα με βαρύγδουπα θέματα αλλά προτίμησα να δώσω ένα πιο ανάλφρο ύφος στο όλο θέμα...

Πλέον όλοι έχουν ένα blog και γράφουν!Και νομίζουν ότι κάποια στιγμή (όχι όλοι έτσι?Μην παρεξηγηθούμε κιόλας!) θα λάβουν ένα mail από μεγάλη εφημερίδα ή από ένα εκδοτικό οίκο που θα υμνούν το τελέντο τους!(Συνεχίζω!!ΟΧΙ ΟΛΟΙ!)

Δεν είναι όλα έτσι απλά!Είναι πολύ ωραία να κράζεις το κόσμο όλο πίσω από έναν υπολογιστή!Πρέπει όμως να καταλάβεις ότι αυτό το πράγμα έχει και συνέπειες.Πολλοί κάνουν λάθη.Αλλά όχι όλοι!Δεν πρέπει να τα ισοπεδώνουμε όλα!

Η δημοσιογραφία δεν μου πάει αλλά δεν είναι τόσο απλή.Και όχι.Οι bloggers δεν είναι οι δημοσιογράφοι του μέλλοντος.Απέχουν μίλια.

Και ναι...Πήρα ΠΤΥΧΙΟ!

Όταν ξεκίνησα αυτό εδώ το...ημερολόγιο για τις ανάγκες της σχολής, ήμουν στο πρώτο έτος...Και τώρα, στο πέμπτο πλέον καταφέρνω και παίρνω πτυχίο!Είναι απίστευτο το αίσθημα αυτό...

Μέσα σε αυτό το διάστημα συνέβησαν πολλά...Είναι άλλωστε και αρκετά χρόνια...
Άλλοι με το που μπαίνουν στο Πανεπιστήμιο βλέπουν τη ζωή τους να ελευθερώνεται...Εγώ την είδα να καταρρέει όταν πέθανε ο πατέρας μου στο πρώτο έτος...(εξ'ου και το τελευταίο post...)Γνώρισα πολύ κόσμο, έκανα καλούς και κακούς φίλους!Πήγα σε μέρη που δεν είχα πάει!Αγάπησα και αγαπήθηκα!Και ξαφνικά ξενέρωσα!Με όλα!Ένα χρόνο τώρα, εξαιτίας των καταλήψεων δεν έκανα τίποτα!ΤΙΠΟΤΑ!Απλά περίμενα να δώσω ΕΝΑ μάθημα που μου έμενε για το πτυχίο!

Ένα mail μου θύμισε και αυτό το blog!Είχα περάσει πολύ καλά γράφοντας το αλλά το πήρε μαζί της η ξενέρα!Αλλά είπα να το ξαναρχίσω, έτσι απλά...Άλλωστε από κάπου πρέπει να λέω τις εμπειρίες μου τώρα που θα πάω στο Λονδίνο για ένα χρόνο!

Όπως και να έχει, θα τα λέμε...
Μου λείψατε...

Πάλι στα παλιά λημέρια...

Άλλαξαν πολλά...Πολλά που ήταν άσχημα έγιναν καλύτερα!Πολλά που ήταν ΟΚ ξεσκίστηκαν!Τι έμεινε σταθερό...?

Έχω να γράψω κάπου ένα χρόνο...Μη με ρωτάτε γιατί, δεν ξέρω!Έκανα καλές φιλίες μέσα από αυτό το blog αλλά κόντεψα να χάσω και πολλά!Μεγάλη ιστορία, κάποια άλλη φορά!

Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι μεγάλωσα!Τελειώνω τη σχολή φέτος (αν σταματήσουν την κωλοκατάληψη...) και το Σεπτέμβρη φεύγω...Τόσο μακριά και όμως τόσο κοντά...Αποφάσεις, πολλές αποφάσεις...Κουράστηκα να διαβάζω και να έρχεται ο κάθε ένας μαλάκας και να με πηγαίνει πίσω επειδή είναι αργόσχολος...

Είναι και πολλές οι αναμνήσεις...Σαν σήμερα, πριν από 4 χρόνια...Η εγχείριση πέτυχε, ο ασθενής πέθανε...