Ο μαζοχισμός είναι αρετή ή μ...α?

Ώρες ώρες απορώ με τον ίδιο μου τον εαυτό!Πόσο μαζόχες μπορούμε να είμαστε τα άτομα?Αφήστε, απαντάω εγώ!ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!Και θα σας δώσω μερικά πολύ τρανταχτά παραδείγματα!Π.χ. είμαστε κομμάτια από ερωτική απογοήτευση και όμως βάζουμε ότι πιο καψούρικο τραγούδι έχουμε για να ακούσουμε!Κάνουμε (υποτίθεται) δίαιτα αλλά δεν μπορούμε να μη συνοδέψουμε την παρέα μας που πάει σε...σουβλακο-κατάνυξη!Ξέρουμε ότι δεν έχουμε λεφτά για ψώνια και όμως κάνουμε βόλτα στα μαγαζιά για να κόψουμε κίνηση!Και μετά γκρινιάζουμε για την "άτιμη την κοινωνία που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει σε ξένα χέρια!"Ξέρουμε ότι ένας άνθρωπος μας κάνει κακό αλλά εμείς συνεχίζουμε να τον θέλουμε...και τον υπερασπιζόμαστε κιόλας στους άλλους που μας λένε την αλήθεια!Είμαστε μαλάκες τελικά ή το κάνουμε ηθελημένα?Υπάρχει λύση?Είναι κουσούρι εκ γενετής?Μα γιατί τέλος πάντων?ΓΙΑΤΙ ΜΑΜΑ???????